Opgepittigd

Hmm, een blog bijhouden elke week is nog wel een uitdaging als je week ondersteboven wordt gekeerd. En tijd maken is soms ook best een klus.  Ook in onze ruimte heeft de wereld niet stilgestaan. Nichtje en ik hadden een beetje bonje met een van de medehuurders. Nooit leuk. Hopelijk is het nu opgelost en hoeven we elkaar niet meer voor de voeten te lopen. 

Terug naar leukere zaken. Bij de enorme berg stof en wol die ik kreeg van mijn mama, zaten ook een aantal van haar zelfmaaksels tussen. Hartstikke leuk om te zien dat iemand ruim 30 tot 40 jaar terug al bezig was met een heel leuk projectje! Zo kwam ik op zolder bij mijn ouders al een prachtige groene jurk tegen. Mijn moeder herkende hem direct en vertelde dat ze die jurk graag droeg vroegah! De jurk is ook prachtig afgewerkt van binnen, daar kan ik nog wel wat van leren. Enthousiast trok ik het ding aan.... en kwam erachter dat het eigenlijk wel... een soepjurk was.... 

Soeperdesoep. Mijn vader zag me in de jurk en vond het ding geen gezicht. Hij heeft me keihard uitgelachen. Maar, hij had gelijk. Het was ook een soepjurk. Tijd om het ding op te pittigen.
Oppittigen is heel eenvoudig. Men neme een schaar, een rol garen en een naaimachine die een stiksteekje kan!

Dat is al zo'n 30 centimeter meer been dat je ziet! Dus nu de selfietest

Ik ben er nu best wel heel blij mee :D Inmiddels wordt de taille mooi bij elkaar gehouden door een brede riem. En heb ik in no time een opgepittigd jurkje.