Tornmesje

Zo… na een veel te lange tijd schrijf ik ein-de-lijk weer een blog. Door allemaal stomme dingen die ook bij het leven horen, liet ik het schrijven erbij zitten. Die tijd is nu voorbij. Ik heb inmiddels weer genoeg ruimte in m’n hoofd (en in m’n werkkamer) om dingetjes te maken. En er iets over te schrijven. 

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen:  Ik ben op corsetmaakcursus geweest! En het was geweldig.  De cursus werd gegeven door Marloes Dadswell. Zij won in 2015 samen met Annicke Shireen  het tv programma “Door het oog van de naald”. Tijdens de afleveringen zat ik al kwijlend te kijken hoe Marloes onder enorme tijdsdruk een corset maakte.  Natuurlijk mooi gemonteerd door de programmamakers, maar toch. Deze dame wist echt wel wat ze deed.  In de herfst hoorde ik dat Marloes een cursus corsetmaken zou geven. Met een corsetpakket en een patroon dat echt past. Daar moest ik natuurlijk aan mee doen. En zo begon het.

In de cursusruimte stond een pakketje met mijn naam erop te wachten. Dat maakt het natuurlijk alleen maar spannender! In het pakket vond ik het corsetpatroon, coutil, baleinen, busk, diverse banden en lint en een handleiding. Een heel pretpakket dus! Ik mocht van Marloes nog een mooi stofje uitkiezen uit een enorme stapel die ze zelf had meegenomen. Na lang wikken en wegen (ik ben niet voor niks miss Keuzestress) werd het aubergine paars zijde. Supersjiek.

De dag vloog voorbij. Eerst maakte ik een mock-up. Een soort test model waar je dan ongestraft op kan aanpassen. Marloes hielp bij het doorpassen en leerde ons handigheidjes bij het maken van het corset.  Alle lof voor haar, want wat heeft zij een engelengeduld! Bij het passen en verfijnen merk je eigenlijk pas hoe nauw een corset naar je lichaam luistert. En hoe fijn coutil is. Dat is een soort stug gewoven katoen, het is bijna karton. Omdat je met een corset behoorlijk druk legt op je stof door het insnoeren, is coutil een goede keuze. Daarbij luistert het goed naar de naaimachine. Dus geen ruzie met wegglibberende stof onder je voetje.

Aan het einde van de dag was ik al over de helft. Ik kon helaas niet naar de tweede cursusdag. Daar baalde ik enorm van. Toch kon ik thuis zelf goed uit de voeten met het instructieboekje dat bij het pretpakket zat. Dit is het eerste corset dat helemaal perfect zit bij mij. Ik voel me er gruwelijk sexy in. Plus, ik kan nog normaal adem halen. Ik vermoed dat er nog veel corsetten gaan volgen. En dat ik ze nevernooit meer zo uit de winkel haal.

Het maken van een corset is echt niet moeilijk. Het kost wel tijd. Tijd die zich meer dan dubbel terugbetaalt als je ‘m eenmaal aan hebt.  Gelukkig kan je tegenwoordig ook makkelijk alle spullen zoals spiraalbalein, coutil en sluitingen online halen bij Vena Cava of Fantasyfournituren.  En het patroon staat in de knip van november 2015. Dus geen excuses meer om er niet zelf mee aan de slag te gaan. Dat geldt ook voor mezelf ;)  Om een 'traditie' in ere te houden, hieronder nog een slechte selfie van mijn awesome corset!