Zoals ik een paar posts geleden vertelde, heb ik in Pijnacker al het één en ander gemaakt.
Mijn zusje is vandaag (jawel 1 februari) jarig en is 26 geworden! JEEEEJ! Omdat zij heel creatief is, vind ik het ook leuk om voor haar dingen te maken. Dit is dus niet de eerste keer. Het is best goed voor het ego als iemand je maaksels met plezier draagt. En het geeft mij de drive om de volgende keer iets nóg mooiers of beters te maken voor haar.
Meestal houd ik het simpel voor zusje. Zusje is lief en schattig. Dus maak ik lieve en schattige kleding voor haar. Niet te flashy. En omdat ik weet dat elk kledingstuk dat Zusje draagt, onder grondige inspectie van de GrandMasters (Oma en Mama) staat, moet ik ook extra mijn best doen om simpele kledingstukken super mooi en af te maken. Niets geen uitstekende draadjes. of scheve zoompjes. Dat wordt opgemerkt, en teruggekoppeld. Uiteraard inclusief tips en trucs, maar ik ben gewoon nog niet zo behendig. 
No pressure!

Om te beginnen zag ik ergens in een verloren zak ontzettend schattige, gehaakte bloemetjes! 

Daar wilde ik een stofje bij zoeken! Zoiets schattigs en zoets kan ik toch niet laten liggen? Algauw viel mijn oog op een schattig zeegroen stofje met lila bloemetjes. Alleen was het van dat lichte katoen. Het type katoen dat met de verkeerde draadspanning op je machine kreukelt en uiteraard ook graag de benen neemt. Ik moest dus extra voorzichtig zijn. Stiksels uithalen zou betekenen dat er gaatjes achterblijven in de stof. De GrandMasters zouden dit zeker opmerken!

Met extra veel beleid koos ik een simpel blouse patroontje uit een Japans Lolita magazine uit. Mijn zusje past perfect in één van de standaard maten, omdat ze niet zo groot is. Maar gothic lolita is misschien een beetje te opzichtig voor Zusje. Dus paste ik de kraag en de mouwen aan. Geen extra ruches of hoog kraagje, less is more.