Mijn archief - 59 jaar zelfmaakmode magazines
21:44
Ik ben slecht in ziek zijn. Want dan moet ik rustig doen. Zeker als ik barst van de ideeën en inspiratie om
mijn kledingkast mee op te vullen. Helaas was ik de afgelopen 10 dagen te ziek
voor mijn naaimachine. Ik sleepte mezelf van m’n bed naar de bank en weer
terug. Dus vermaakte ik me met
boekjes en plaatjes. Zelfmaakmodeboekjes om precies te zijn. Ik besefte me zojuist dat ik een archief heb dat 59
jaar oud is. Het oudste boekje dat ik bezit, komt uit 1957. Het leek me leuk om
hier uit elk decennium een boekje te delen.
Juni 1957, wow.. Wat
een klein maar mooi boekje is dit. Het boekje zit vol foto’s en tekeningen.
Alles nog in zwart wit. Het raderblad is een complete chaos. Wat ik vooral leuk
vind, zijn de advertenties en het taalgebruik. Zo is er een vacature van het leger voor
ongehuwde dames. En jurken voor bakvissen.
Say what?? Tienermeisjes dus.
Dit is een Burda uit oktober 1967. Het hele magazine is op de instructies na, in Duits. Maar wat een
ontzettend leuke kleding. De jassen uit dit boekje, kan je zo opnieuw
aantrekken. Zeker met de huidige Mad Men/vintage/retro gekte. Wederom veel
reclame en prachtige lingerie.
Op naar de seventies. December 1976. Volgens het magazine is
folklore hét ding. Naja, misschien is de vrolijke folklore wat eh… rood? Toch zie ik
wel varianten van zo’n folklorejurk in de huidige modewinkels hangen. Bohemian noemt de Zara het bijvoorbeeld. Overigens is het taalgebruik in de jaren
70 ook niet zonder risico. Mode für mollige. Dat hoef je nu niet meer over plus
size te roepen. Daarbij vind ik de dame van het plaatje ook niet mollig of
plus size.
Het jaren 80 nummer van lente/zome 1986 heeft meer weg van
een glossy dan een zelfmaakmodeblad. Hoe weet ik nou wat voor kleding hip is
met zo’n gezicht op de voorkant? De jaren 80 heeft voor mij vooral mode die ik
niet begrijp. Powerdressen tot het punt dat je amper over je eigen
schoudervulling kan kijken. Wat me opvalt is dat er minder reclame in het
magazine staat. En steeds meer kleurgebruik.
In de 90s is het volgens mij de bedoeling om je wat
klassieker te kleden. Althans, als ik dit magazine geloof. Ik vind de kleding allemaal erg oversized. Inmiddels is het hele magazine in het Nederlands. Ik kan me alleen echt niet meer herinneren dat mijn moeder dit soort kleding droeg. Neonkleurtjes en smileys, dat is wat er in mijn hoofd naar boven komt als ik aan de 90s denk. Oh.. en flippo's. Bergen flippo's....
Ha! in de 00's is de taille herontdekt. Wat fijn om te zien. Deze kleding komt echt in de buurt van wat mensen anno nu dragen.Dat kan ook niet anders want dit nummer komt uit 2006. Toch blijft de hele mode wat braaf en tuttig. Van mij hoeft dit nog niet terug te komen. Misschien vind ik het over 20 jaar wel weer helemaal de bom, als dit vintage genoemd mag worden.
En dit is dan een blad van anno nu. 2016. Vol kleur, helemaal Nederlands. Met én zonder taille. Simpel of prints, Oversized of getailleerd. Blijkbaar kun je met de huidige mode veel kanten op. Nude tinten zijn niet mijn ding (vleespak ieuwww). Er is veel zorg besteed aan de opmaak van het magazine (allerlei kopjes, lettertype's). Dit magazine oogt speelser dan haar voorgangers. Die wilden vooral serieus genomen worden.
Wat ik leuk vind is om te zien hoe zo'n magazine door de jaren heen evolueert. Van een klein A5 pocket boekje naar een vol kleur magazine dat een brug wil slaan tussen de Vogue en DIY (do it yourself). De oudere bladen zijn leuk om doorheen te neuzen. Er staan nog grappige bijlages zoals macramé en borduren in. Dat zie je nu langzaam ook weer terugkomen. Natuurlijk is dit slechts een kleine greep uit een hele grote collectie die ik hoop nog vele jaren uit te breiden. Hulde aan mijn oma en moeder die verantwoordelijk zijn voor het leeuwendeel van dit archief. Zij hebben dit allemaal zuinig bewaard en op een goede dag aan mij geschonken.
Een apart stuk waar ik nog extra onderzoek naar zal doen, is de verandering van maten. De afmetingen voor maat 38 (om maar een maat te noemen) zijn de afgelopen 59 jaar enorm veranderd in de boekjes. We zijn niet 'gewoon' groter en dikker geworden, daarvoor zijn de afmetingen te afwijkend. En ik wil eigenlijk wel weten hoe die veranderingen zijn ontstaan. Dus ik vermoed dat ik weet waar mijn blog na het weekend over gaat ;)
0 reacties